نهم ربیع الاول روز تاج گذاری مهدی موعود عج

روز ظهور امام زمان(ع)،نوروز و روزی نو است

عقیق: واژه عید در اصل از فعل عاد (عود) یعود است و براى آن معانى مختلفى گفته اند: از جمله خوى گرفته، روزفراهم آمدن قوم و هر روز که در آن، انجمن یا تذکار فضیلت مند یا حادثه بزرگى باشد.
"گویند از آن رو به این نام خوانده شده است که هر سال شادى نوینى باز آرد" (1).
در لغتنامه تاج العروس درباره عید آمده است: عید در نزد عرب، زمانى است که در آن شادی ها و یا اندوه ها، باز مى گردد و تکرار مى شود.

عید در قرآن و اسلام
واژه عید در قران یک بار ذکر شده است. قالَ عیسَى ابْنُ مَرْیَمَ اللَّهُمَّ رَبَّنا أَنْزِلْ عَلَیْنا مائِدَةً مِنَ السَّماءِ تَکُونُ لَنا عیداً لِأَوَّلِنا وَ آخِرِنا وَ آیَةً مِنْکَ وَ ارْزُقْنا وَ أَنْتَ خَیْرُ الرَّازِقینَ [2]. "عیسی بن مریم عرض کرد: خداوندا! پروردگارا ! از آسمان مائده ای بر ما بفرست ! تا برای اول ما و آخر ما ، عیدی باشد، و نشانه ای از تو ؛ و به ما روزی ده؛ و تو بهترین روزی دهندگانی!".
در تفسیر این آیه آمده است: «عید در لغت از ماده عود به معنى بازگشت است؛.بازگشت به روزهایى که مشکلات از قوم و جمعیتى برطرف مى شود و بازگشت به پیروزی ها و راحتى هاى نخستین ، عید گفته مى شود. و از آنجا که روز نزول مائده، روز بازگشت به پیروزى و پاکى و ایمان به خدا بوده است؛ حضرت مسیح(ع) آن را «عید» نامیده است.(3)
مرحوم میبدی در کتاب کشف الاسرار خود می‌گوید:
عید‌، بدین سبب عید نامیده شد که خداوند متعال با رحمت خود به سوی بنده‌اش بر می‌گردد و بنده با فرمانبری به سوی پروردگارش باز می‌گردد.
در اسلام از چندین مناسبت به عنوان عید نام برده شده است. امام صادق(ع) می‌فرماید: «در روز قیامت چهار روز است که از امتیاز خاصی برخوردارند وآن روز عید فطر، عید قربان، عید جمعه و عید غدیرخم است، اما عید غدیر نسبت به عید فطر، قربان و جمعه، نسبت ماه به ستارگان است. [4] در اعیاد اسلامى به مناسبت این که در پرتو اطاعت یک ماه مبارک رمضان و یا انجام فریضه بزرگ حج، صفا و پاکى فطرى نخستین به روح و جان باز مى گردد و آلودگى ها که برخلاف فطرت است از میان مى رود «عید» گفته شده است. امام علی(ع) در این باره می فرماید :« ُ وَ کُلُّ یَوْمٍ لَا یُعْصَى اللَّهُ فِیهِ فَهُوَ یَوْمُ عِیدٍ ؛هر روزی که در آن انسان گناهی نکند عید است » [5]. امام علی(ع) با این بیان، موضوع ترک گناه را روز بازگشت به فطرت نخستین می داند و ما را به آن دعوت می کند همان گونه که در فصل بهار، طبیعت به شکوه و طراوت خود برمی گردد؛ شکوهی که زمستان آن را از او گرفته بود؛ فصل بهار ما انسان ها نیز بازگشت به فطرت است و بهار ما انسانها در بازگشت به فطرت پاکی است که خداوند در ما به ودیعه گذاشته ؛ و به تعبیر امام علی(ع) همان گناه نکردن و دوری از گناه میباشد.
 

بزرگترین عید
در روایات آمده است که، عید غدیر خم، بزرگترین عید می باشد . در روایتی چنین آمده: "یَوْمُ غَدِیرِ خُمٍّ أَفْضَلُ الْأَعْیَادِ ؛ [6] روز غدیر خم با فضیلت ترین عیدها است ». وآن روزی بود که حضرت محمد(ص) علی(ع) را به عنوان جانشین و وصی بعد از خود معرفی می-کند. «هو یَوْمُ نُصِبَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ صَلَوَاتُ اللَّهِ وَ سَلَامُهُ عَلَیْهِ فِیهِ عَلَماً لِلنَّاسِ» [7].روزی که درآن پیامبر(ص) دست علی(ع) را می گیرد و او را به عنوان جانشین بعد از خود معرفی می کند ، و مهر قبولی رسالت پیامبر ، منوط به رساندن این پیغام می باشد یا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَه‏ [8]؛ "ای رسول خدا هر آنچه از ناحیه خداوند، بر تو آمده را به گوش مردم برسان که اگر نرسانی رسالت خود را انجام نداده ای[رسالتت ناقص می ماند]». این چه پیغامی است که قبولی رسالت پیامبر، وابسته به آن است؛ رساندن خبر ولایت امام علی(ع) به مردم مُهر قبولی رسالت پیامبر(ص) بود که اگر پیامبر(ص) این پیام را نمی رساند، رسالت او ناتمام بود. در این روز پیامبر(ص)، علی(ع) و فرزندان او را به عنوان ائمه هدی و جانشینان خود به همه معرفی می کند ؛ و این دوازده نور ولایت و امامت ، از امام علی(ع) تا امام مهدی(عج) را به زبان می آورد و می فرمائید « نور از طرف خداوند درمن ، سپس علی(ع) و نسل او تا مهدی قائم (عج) قرار داده شده است»(9)
آری عید غدیر بزرگترین عید است، عید غدیر بزرگترین ، حادثه تاریخ است ، که قبولی عظیم ترین رسالت آخرین پیامبر و 23 سال زحمت و کوشش او در گرو آن است.
از غدیر تا غدیر
غدیر بزرگترین عید است و عید الله اکبر است، چون روز معرفی امامت و ولایت است. لذا نهم ربیع الاول، روز امامت امام زمان(عج)، نیز عیدی بزرگ و مهم است. چرا که امام علی(ع) و امام مهدی(عج) از یک نور هستند. امام علی(ع)، نهم ربیع را « َ یَوْمُ الْغَدِیرِ الثَّانِی‏؛ روز غدیر دوم » [10] می نامد.
و این بزرگی و عظمت نه تنها در غدیر، که ولایت امام علی(ع) در آن اعلام می شود، بلکه در تمام روزهایی که ائمه ولایت و امامت خود را آغاز می کنند، وجود دارد.
پس نهم ربیع و آغاز امامت و ولایت امام زمان، تالی تلو غدیر، و جریان واحد است که از غدیر آغاز می-شود و با مهدی ، پایان می یابد.
عید واقعی
وقتی که امام مهدی(ع) ظهور می کند، آن روز عید واقعی خواهد چرا که در اعیاد دیگر به تعبیر امام صادق(ع) حزن و اندوه اهل بیت(ع) تازه می شود. « مَا مِنْ عِیدٍ لِلْمُسْلِمِینَ أَضْحًى وَ لَا فِطْرٍ إِلَّا وَ هُوَ یُجَدَّدُ فِیهِ لآِلِ مُحَمَّدٍ حُزْنٌ قِیلَ وَ لِمَ ذَلِکَ قَالَ لِأَنَّهُمْ یَرَوْنَ حَقَّهُمْ فِی یَدِ غَیْرِهِمْ [11] ؛هیچ عیدی نیست ،مگر آن که درآن حزن و اندوه ال محمد تازه می شود ،از امام علت آن را پرسیدند؟ امام فرمودند: چون حق اهل بیت(ع) در دستان دیگران است« .
روز ظهور، عید واقعی خواهد بود چرا که تمام حزن و اندوه اهل بیت(ع) تمام شود ، و تمام شکوه و عظمت اهل بیت دوباره برمی گردد . زیرا که امام مهدی(عج) حق اهل بیت را می گیرد و به آن ها برمی گرداند . پیامبر(ص) در این زمینه می فرماید «مهدی حق خداوند و هر حقی را که برای ماست خوهد گرفت» (12)
آری با ظهور حضرت مهدی(عج) تمام ناعدالتی ها رخت خواهد بست و عید واقعی انسانیت همان روز خواهد بود، روزی که امام مهدی(عج) نه تنها حق اهل بیت(ع)، بلکه حقوق تمام انسان ها را خواهد گرفت . و روزی که جادوی فرعونیان، و ستم طاغوتیان، با برق ظهور مهدی خواهد رفت، آن روز، روز عید خواهد بود.
نوروز روز ظهور
در روایتی آمده که ظهور امام زمان(عج) در روز نوروز خواهد بود [13]. (این روایت چه درست باشد یا نباشد) می توان این را گفت که روز ظهور امام زمان(ع) نوروز خواهد بود و روزی نو ، روزی که تمام طراوت نوروزی و بهاری به همه عالمیان هدیه داده می شود، و از ظلم و ستم خبری نخواهد بود، جهان را سراسر عدل و داد فرا خواهد گرفت ، همان گونه که از جور و ستم پر گشته بود(14)
آن روز ، روز برگشت به همة پاکی ها و خوبی هاست. آن روز، روزی است که بدی ها رخت بر خواهند بست. آن روز زمستان خواهد رفت و بهار واقعی سر بر خواهد آورد.

 

پی نوشت ها:
لغتنامه دهخدا، ذیل واژه عید.
[2] سوره مائده، آیه 114.
[3] تفسیر نمونه، ج 5، ص 131.
[4] بحار، ج98، باب4، ص323.
5 . همان،ج88 ،136.
6. وسائل‏الشیعة،ج7 ،ص380 .
[7] . الکافی،ج4 ،ص148.
8..سورة مایده،آیه67.
[9] .خطبه غدیر،احتجاج طبرسی،ج1،ص66.
10. . بحارالأنوار،ج 31 ،ص 127
[11] . لکافی،ج4 ،ص169.
[12] .احتجاج طبرسی،ج 1،ص67.
13. بحارالأنوار،ج56،ص92.
[14] . الکافی،ج1 ،ص338.
پدیدآونده: سید محمد موسوی
-مرکز تخصصی مهدویت

منبع:شبستان

مهارت های مهم همسرداری

برخی مهارت های مهم همسرداری

1. شاد باشیم

شاد بودن همیشه ارزشمند است، پس سعی کنیم خود را خوشحال و سرحال نشان دهیم تا خستگی را از تن شریک زندگی خود دور کنیم.

2. صبور باشیم

اگر رفتار همسرمان را خوشایند نمی‌دانیم بهتر است با حوصله و تأمل و در شرایط مناسب او را از چگونگی رفتارش آگاه کنیم.

3. منطقی رفتار کنیم

مسایل را منطقی و درست بررسی کنیم و به جای منافع شخصی، مصالح زندگی مشترک را در نظر بگیریم و بی‌طرفانه قضاوت کنیم.

4. کم توقع باشیم

از همسرمان آن‌قدر انتظار داشته باشیم که بتواند به انتظارات پاسخ دهد.

5. مثبت‌نگر باشیم

با بیاد آوردن لحظات شیرین زندگی بدبینی را از خود دور کنیم، به رفتارهای خوب همسرمان بیشتر بیندیشیم و جنبه‌های خوب زندگی را فراموش نکنیم.

6. خوش‌بین باشیم

داشتن نگاه خوش‌بینانه به زندگی و اطرافیان باعث ایجاد آرامش و بذل محبت و عاطفه می‌شود.

7. یک‌دل باشیم

درک متقابل موجب ایجاد تفاهم می‌شود و یکدلی به وجود می‌آورد.

8. شنونده ی خوبی باشیم

هنگامی که همسرمان با ما صحبت می‌کند حتی‌الامکان به چشمان او نگاه کنیم و یا با اشاره و سرتکان دادن نشان دهیم که به حرف‌های او توجه داریم.

9. مشوق همسر خود باشیم

برای رفتارها و صحبت‌های همسرمان ارزش قائل شویم و با یادآوری موقعیت‌های موفق گذشته، او را تشویق کنیم تا آینده ی بهتری داشته باشد.

10. به پیشرفت یکدیگر اهمیت دهیم

آنقدر صمیمی باشیم که پیشرفت و ترقی همسرمان یکی از آرزوهای ما باشد، در حقیقت اولین کسی که از این پیشرفت سود می‌برد ما هستیم.

11. خوش قول باشیم

برای حرف‌ها و قول‌های خود ارزش قائل شویم و خود را در مقابل آنها مسوول بدانیم خوش‌قولی نشانه ی احترام به خود و همسر است.

12. احترام به شخصیت همسرمان را فراموش نکنیم

به شخصیت همسرمان احترام بگذاریم و حرمت یکدیگر را نزد خانواده و دوستان و ... حفظ کنیم.

13. ارتباط کلامی و عاطفی خود را حفظ کنیم

سعی کنیم با همسر خود درباره ی مسائل مختلف گفتگو کنیم. صحبت کردن بهترین راه آگاهی از افکار و احساسات همسر می‌باشد.

14. با یکدیگر مهربان باشیم

همسرمان را جزئی از وجود خود بدانیم، محسناتش را بازگو کنیم، برایش خوبی بخواهیم و در راه کمک به همسرمان تمام تلاش خود را به کار ببریم. با مهربانی می‌توانیم مالک قلب‌های یکدیگر باشیم و رابطه ی گرم و صمیمی بر قرار کنیم.

15. محبت‌پذیر و قهر گریز باشیم

منش توأم با مهربانی و دوری از قهر و کینه صفت همسران فداکار است. تلاش کنیم که آیینه ی زندگیمان شفاف و بدون غبار کدروت باشد.

16. راستگو باشیم

صداقت و راستی از بهترین سرمایه‌های زندگی مشترک است. هرگز نباید به دروغ و نیرنگ متوسل شویم حتی اگر حقیقت به نفع ما نباشد. فراموش نکنیم که دروغ پایه‌های زندگی را سست می‌کند.

17. محیط خانواده را با صفا کنیم

فضای عاطفی خانواده باید چنان مطلوب و دوست داشتنی باشد که همسرمان در آن احساس رضایت خاطر کند و از امنیت روانی برخوردار باشد.

18. به ارزش‌های دینی، اخلاقی و خانوادگی پایبند باشیم

ارزش‌ها از ارکان و ستون‌های اصلی خانواده محسوب می‌شوند و مقید بودن به ارزش‌ها موجب دوام و استحکام خانواده می‌شود و اصالت آن را حفظ می‌کند.

19. به نیازهای همسر توجه کنیم

رفتار دلنشین و توأم با متانت موجب می‌شود خواسته‌های خود را به راحتی بیان کند.

20. بهداشت روانی همسر را تأمین کنیم

در سایه ی سلامت جسمی و روانی می‌توانیم به هدف‌های خود برسیم، بنابراین باید به رفتار او توجه نماییم و از افسردگی و خمودگیش جلوگیری کنیم.

21. با یکدیگر مشورت کنیم

هر یک از همسران باید حق داشته باشند نظر و پیشنهاد خود را بیان کنند. با مشورت کردن، راه رسیدن به زندگی سالم کوتاه تر می‌شود.

 

22. قدرشناس باشیم

از همسرمان به خاطر انجام وظایف، مسوولیت‌ها و همکاری‌هایش قدردانی کنیم برای ابراز سپاسگزاری و تشکر به کلمه‌های خاصی نیازمند نیستیم!

23. احساس مسوولیت داشته باشیم

هر یک از همسران باید خود را در مقابل کاری که برعهده گرفته‌اند متعهد بدانند و از انجام دادن آن شانه خالی نکنند.

24. برنامه‌ریزی کنیم

در حقیقت برنامه‌ریزی به زندگی خانوادگی نظم و سامان می‌بخشد.

25. الگوی خوبی باشیم

طوری رفتار کنیم که الگوی رفتاری مناسبی برای همسر و فرزندان خود باشیم.

26. خود را به جای همسرمان بگذاریم

دنیا را از دریچه ی نگاه او ببینیم و از خود بپرسیم : "اگر من جای او بودم چه می‌کردم؟"

27. به خواسته‌ها و افکار یکدیگر احترام بگذاریم

فراموش نکنیم که ازدواج پیمان همکاری و تشریک مساعی است.

28.میانه رو و متعادل باشیم

حضرت علی (ع) فرموده‌اند "خیرالامور اوسط‌ها"، پس اگر در تمام امور زندگی (خوردن، خوابیدن، مسافرت و حتی محبت کردن و...) اعتدال را رعایت کنیم کمتر دچار مشکل می‌شویم.

29. با جملات زیبا از همسر خود دلجویی کنیم

یک جمله ی شورانگیز می‌تواند طوفانی از خشم و غضب و نفرت را خاموش کند و بنای زندگی را از خطرات گوناگون دور سازد.

30. روابط زناشویی را بسیار مهم بدانیم

عدم توجه به این روابط موجب ایجاد مشکلات مختلف خانوادگی، روحی و روانی برای هر یک از طرفین می‌شود و زندگی را با خطرهای جدی روبرو می‌کند.

31. به همسرمان دلگرمی بدهیم

به همسر خود بگوییم که من به خاطر عشق به تو همه ی سختی‌های زندگی‌مان را می‌پذیرم چنین جملاتی باعث دلگرمی او می‌شود.

32. همسر خود را راضی کنیم

باید طوری رضایت همسرمان را جلب نماییم که مطمئن باشیم هیچ وقت ما را ترک نمی‌کند و یا در هیچ مشکلی ما را تنها نمی‌گذارد.

33. با همسرمان صادقانه رفتار کنیم

با متانت و صداقت قبول کنیم که در بعضی از کارها همسرمان شایسته‌تر است.

34. در زندگی مشترک به تنهایی تصمیم نگیریم

برای سخن و پیشنهاد همسرمان احترام قائل شویم و خود را عقل کل ندانیم. باور داشته باشیم که همیشه همه چیز را همگان دانند.

35. سختی‌ها و مشکلات محیط کار را در حد ضرورت با همسرمان در میان بگذاریم

هم فکری بار مشکلات را سبک‌تر می‌نماید.

36. فرمان ندهیم

نباید خانه را به پادگان تبدیل کنیم، متوجه باشیم که خانه کانون عشق و محبت است نه محل یکه تازی و خشونت.

37. تعصبات غلط و افکار مزاحم را از خود دور کنیم

افکار مزاحم مانند خوره، سلامت روانی انسان را از میان می‌برند. بهتر است به جای اعمال تعصبات دست و پاگیر انرژی خود را صرف توجه به همسر و خانواده نماییم.

38. از ازدواج خود اظهار پشیمانی نکنیم

زندگی و روابط خود را با دیگران مقایسه نکنیم و از یاد نبریم که زندگی هر کسی مطابق سلیقه و عقل و درایت او اداره می‌شود.

39. روی نقاط ضعف همسر خود انگشت نگذاریم

هر فردی ممکن است در موارد مختلف دچار ضعف باشد آشکار کردن و بزرگ جلوه‌دادن این نقاط ضعف موجب ایجاد کدورت می‌شود. هرگز نباید از نقطه ضعف‌ها به عنوان اسلحه‌ای برای سکوت یا شکست دادن همسر استفاده کنیم.

40. مقابله به مثل نکنیم

از رفتارهای تلافی جویانه بپرهیزیم و سعی کنیم به جای مقابله به مثل، رفتار مناسب را به او یادآوری نماییم.

آموزشها و دانستنی های ضروری ازدواج برای همه افراد

نکات مهم تربیتی

کات مهم تربیتی در فرزند پروری دینی

تربیت دینی

 

توجه کردن به تربیت کودک باعث آرامش روانی پدرومادر در بزرگسالی فرزندانشان است نکات تربیتی دینی همواره موفقیت راچندین برابر میکند به این منظور نکات طلایی تربیت دینی را یاد آور میشویم:

۱- اگر صاحب فرزند دختر وپسر هستید هدیه را اول به دختر بدهید.

۲- با طفل خود بازی کودکانه بکنید.

۳- اطفال را بخاطر گریه هاشان نزنید زیرا تا مدتی گریه شهادت به وحدانیت خداوند، شهادت به نبی اکرم و دعا برای والدین است.

۴- فرزندان خود را ببوسید. پس همانا برای هر بوسیدن درجه ای در بهشت است.

۵- با سلام کردن به فرزندتان به او شخصیت دهید.

۶- کودک را در کارهای کودکانه خود تمسخر نکنید. کارهایش را احمقانه نخوانید.

۷- فرزند را زیاد امر و نهی نکنید تا جرات پیدا کند و در بزرگسالی نافرمان شود.

۸- به فرزندان خود شخصیت دهید.

۹- به وعده خود وفا کنید.

۱۰- برای تربیت جنسی کودکان، پدر و مادر باید نخست به فرزندان بیاموزند که سرزده وارد اتاق نشوند و اجازه بگیرند. در این راستا مادران دقت کنند هنگام نظافت بچه ها و نوزادان، کودکی دیگر بخصوص همجنس نظاره گر نباشد. از زمان خردسالی با اندام تناسلی و ران ها و سینه های طفل بازی نکنید.

نباید فرزندان را در محیط های خلوت، تنها با دیگری خصوصا خواهر و برادر آزاد گذاشت.

دختر ۶ ساله را مرد نامحرم بر دامن ننشاند و نبوسد.

نباید اندام دختر بچه ها در برابر دیگران عریان باشد.

در کودکان عشق و علاقه به نماز را ایجاد کنیم.

در سنین بالاتر از بلوغ و نشانه هایش دختر و پسر را آگاه کنیم.

۱۱- لوس کردن، کودکان را موجوداتی ضعیف و بی اراده بار می آورد.

۱۲- کودک را تحقیر نکنید.

۱۳- برای کودکان خود دعا کنید.

۱۴ تذکرات را با ملایمات بیان کنید تا سدی بین والدین و فرزندان نشود.

۱۵- اگر کودک در خانه مورد احترام باشد، کمتر از اوامر پدر و مادر سرپیچی می کند. احترام به کودک و حسن معاشرت پدر و مادر با وی یکی از اساسی ترین عوامل ایجاد شخصیت در کودک است.

۱۶- مربی خوب کسی است که خواسته های کودک را از راه های صحیح و با روش درست تعدیل کند.

۱۷- ایمان را در کودکتان تقویت کنید.

امام صادق علیه السلام می فرماید: احادیث اسلامی را به فرزندان خود هر چه زودتر بیاموزید، قبل از آنکه مخالفین بر شما سبقت گیرند و دل های کوکان شما را با سخنان نادرست خویش اشغال نمایند.

پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: وای بر فرزندان آخرالزمان از روش ناپسند پدرانشان، پدران مسلمانی که هیچ یک از فرائض دینی را به فرزندان نمی آموزند. به ناچیزی از امور مادی درباره آنها قانع اند. من از این مردم بری و بیزارم.

۱۸- از مچ گیری و رفتار سرورانه با کودکان بپرهیزید.

۱۹- فرزند را راستگو تربیت کنید. در خانه طوری رفتار کنید که اطفال به راستگویی عادت کنند.

۲۰- کودک را نترسانید زیرا ترس شخصیت کودک را از بین می برد و دچار اختلال روانی می کند.

۲۱-  نوازش یکی از غذاهای روانی کودک است باید به اندازه کافی از آن تغذیه شود.

۲۲- زشتی گناه و تنفر مردم از گناهکار را به کودک بفهمانید.

۲۳- بستر بچه ها از ۶ سالگی از هم جدا باشد.

۲۴- تذکرات وقتی اثر دارند که والدین خود مجری و عامل آنها باشند. توجه داشته باشید فرزندان آنگونه که ما می خواهیم نمی شوند بلکه آن طوری که ما هستیم می شوند.

۲۵- بین نظم در خانه و بیرون فرق قائل شوید و اجازه دهید در خانه آزادانه بازی کنند.

۲۶- رفتارهای غیر منتظرانه کودکان را تا حدودی تحمل کنید.

حضرت علی علیه السلام می فرماید: زیاده روی در ملامت و سرزنش، آتش لجاجت را شعله ور می کند.

۲۷- تذکر دیگران را به رخ او نکشید و کسی را با او مقایسه نکنید.

۲۸- از طریق داستان سرایی بسیاری از مفاهیم خوب را به کودک القا کنید.

۲۹- شیطنت کودک در خردسالی نشان دهنده زیادی عقل او در بزرگسالی است آن را سرکوب نکنید.

۳۰- کودکان را از ۷ سالگی امر به نماز و از ۹ سالگی به روزه کنید.

۳۱- به فرزند خود قرآن بیاموزید.

۳۲- از متهم کردن اطفال به دروغ گویی خودداری کنید.

۳۳- حس کنجکاوی کودک را با حوصله ارضا کنید.

۳۴- در برابر فرزندان هیچ گاه مشاجره نکنید.

۳۵- کودکان از مرگ در هراسند بخصوص مرگ والدین.

۳۶- استعدادهای فرزندان را کشف کنید و آن ها را شکوفا کنید.

۳۷- از نظر مادی نه بی توجه باشید نه کودک را ارضا کنید هر دو خطرناک است.

۳۸- تنها نقطه امید و مایه شادی کودک، مهر پدر و مادر است روان او را مضطرب نسازید.

۳۹- مناسب تکامل کودک به او آزادی دهید و او را به اختیار خودش بگذارید.

۴۰- تربیت فرزند و آموزش واجبات از وظایف والدین است و کسانی که به این امر توجه ندارند مورد نکوهش هستند.

حلول ماه ربیع الاول

برکات و اعمال ماه ربیع الاول

مجموعه: اعمال مستحبی

برکات و اعمال ماه ربیع الاول

ماه "ربیع الاول" همانگونه که از اسم آن پیداست بهار ماه ها مى باشد؛ به جهت اینکه آثار رحمت خداوند در آن هویداست . در این ماه ذخایر برکات خداوند و نورهاى زیبایى او بر زمین فرود آمده است . زیرا میلاد رسول خدا (صلى الله علیه و آله و سلم ) در این ماه است و مى توان ادعا کرد از اول آفرینش ‍ زمین رحمتى مانند آن به خود ندیده است .

ماه محرم و صفر را پشت سر گذاشتیم با اندوه و اشک و ناله ،اشک ریختیم و دل تازه کردیم و با یاد عظمت آقا ابا عبدالله الحسین بزرگ شدیم، از خزان عفلت به برکت اشک های محرم و صفر به بهار رسیدیم و اکنون وقت آن است که در این بهار به یمن رویش دوباریمان سجده شکر به جای آوریم و این بهار را قدر بدانیم و بندگی کنیم.

ماه "ربیع الاول" همانگونه که از اسم آن پیداست بهار ماه ها مى باشد؛ به جهت اینکه آثار رحمت خداوند در آن هویداست . در این ماه ذخایر برکات خداوند و نورهاى زیبایى او بر زمین فرود آمده است . زیرا میلاد رسول خدا (صلى الله علیه و آله و سلم ) در این ماه است و مى توان ادعا کرد از اول آفرینش ‍ زمین رحمتى مانند آن به خود ندیده است . چرا که او داناترین مخلوقات خداوند و برترین آنها و سرورشان و نزدیکترین آنها به خداوند و فرمانبردارترین آنها از او و محبوبترینشان نزد او مى باشد، این روز نیز برتر از سایر روزهاست . و گویا روزى است که کاملترین هدیه ها، بزرگترین بخشش ها، شاملترین رحمتها، برترین برکتها، زیباترین نورها و مخفى ترین اسرار در آن پى ریزى شده است .

پس بر انسان مسلمان که برترى رسول خدا (صلى الله علیه و آله و سلم ) را قبول داشته و مراقب رفتار با مولایش مى باشد واجب است در این ماه به شکرانه ارازنی شدن آن نعمت بزرگ به عبادتی از سر شور و اشتیاق بپردازد،گرچه عبادات شبانه روزی عالمیان هرگز در خور چنین نعمتی نخواهد بود اما "آنچه سعی است ما در طلبش بنماییم".

 مهمترین اعمال این ماه
شب اوّل:
این شب به نام «لیلة المبیت» مزیّن است، در این شب یک حادثه مهمّ تاریخى واقع شد و آن این که در سال سیزدهم بعثت، رسول خدا(صلى الله علیه وآله) از مکّه به قصد هجرت به سوى مدینه، از شهر خارج شد و در «غار ثور» پنهان گردید و امیر مۆمنان على(علیه السلام) براى اغفال دشمنان، فداکارانه در بستر رسول خدا(صلى الله علیه وآله) خوابید
آیه شریفه «وَ مِنَ النّاسِ مَنْ یَشْرِى نَفْسَهُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللّهِ وَ اللّهُ رَءُوفٌ بِالْعِبادِ ؛ بعضى از مردمِ (با ایمان و فداکار) جان خود را در برابر خشنودى خدا مى فروشند و خداوند نسبت به بندگان مهربان است»(1) در حقّ آن حضرت نازل شد.(2)
سال هجرت رسول خدا(صلى الله علیه وآله) مبدأ تاریخ مسلمانان است و تحوّلى عظیم در جهان اسلام روى داد.
1- روزه گرفتن به شکرانه سلامتی پیامبر اعظم و امیرمۆمنان از گزند کفار و مشرکان در اول ربیع‏الاول.
2- خواندن زیارت پیامبر (صلی الله علیه و آله) و علی (علیه السلام) در این روز.

روز هشتم:
در روز هشتم ربیع الأوّل، سال 206، شهادت امام حسن عسکرى(علیه السلام) طبق روایتى واقع شده است و از همان روز، امامت حضرت صاحب الزّمان، حجّة بن الحسن ـ عجّل الله تعالى فرجه الشریف ـ آغاز گردید.(3)
در این روز شایسته است زیارت امام حسن عسکری علیه السلام خوانده شود.

روز دهم :
روز ازدواج رسول خدا(صلى الله علیه وآله) با حضرت خدیجه کبرى(علیها السلام) است در حالى که رسول خدا(صلى الله علیه وآله) 25 ساله بود و حضرت خدیجه(علیها السلام)40 ساله. به همین مناسبت روزه این روز به عنوان شکرگزارى مستحب شمرده شده است.(4)

روز دوازدهم:
این روز مطابق نظر مرحوم شیخ کلینى و مسعودى و همچنین مشهور میان اهل سنّت، روز ولادت با سعادت نبىّ مکرّم اسلام(صلى الله علیه وآله)است.(5)
همچنین در این روز، رسول خدا(صلى الله علیه وآله) بعد از 12 روز که مسیر راه میان مکّه و مدینه را پیمود وارد مدینه گردید.(6) و نیز روز انقراض دولت بنى مروان در سال 132 است.(7)
اعمال مستحب در این روز به شکرانه انقراض دولت اموی دو مورد است:
1- روزه گرفتن.
2- دو رکعت نماز مستحبی که در رکعت اول بعد از حمد، سه بار سوره کافرون و در رکعت دوم بعد از حمد سه بار سوره توحید خوانده می‏شود.

روز چهاردهم:
در سال 64 در چنین روزى، یزید بن معاویه به هلاکت رسید.(8)
وى پس از سه سال و نُه ماه خلافت که همراه با جنایات عظیمى بود - که مهمترین آن واقعه کربلا و شهادت ابى عبداللّه الحسین(علیه السلام) و یارانش مى باشد - در سنّ سى و هفت سالگى در منطقه «حوران» زندگى ننگینش به پایان رسید جنازه اش را در دمشق دفن کردند ولى اکنون اثرى از او نیست.(9)

شب هفدهم:
طبق روایات مشهور شیعه، شب ولادت حضرت خاتم الانبیا، رسول معظّم اسلام(صلى الله علیه وآله) است و شب بسیار مبارکى است.(10)
1) غسل به نیّت روز هفدهم ربیع الاوّل.(فلاح السائل، صفحه 61 )
2) روزه: که براى آن فضیلت بسیار نقل شده است، از جمله در روایاتى از ائمّه معصومین(علیهم السلام)آمده است: کسى که روز هفده ربیع را روزه بدارد، خداوند براى او ثواب روزه یکسال را مقرّر مى فرماید.(اقبال، صفحه 603 )
3) دادن صدقه، احسان نمودن و خوشحال کردن مۆمنان و به زیارت مشاهد مشرّفه رفتن.(همان مدرک )
4) زیارت رسول خدا(صلى الله علیه وآله) از دور و نزدیک در روایتى از آن حضرت آمده است: هر کس بعد از وفات من، قبرم را زیارت کند مانند کسى است که به هنگام حیاتم به سوى من هجرت کرده باشد، اگر نمى توانید مرا از نزدیک زیارت کنید، از همان راه دور به سوى من سلام بفرستید (که به من مى رسد).(همان ص 604)
5) زیارت امیر مۆمنان، على(علیه السلام) نیز در این روز مستحب است با همان زیارتى که امام صادق(علیه السلام) در چنین روزى کنار ضریح شریف آن حضرت(علیه السلام) وى را زیارت کرد.(همان مدرک، صفحه 608 ) (این زیارت در بخش زیارات، مفاتیح آمده است).
6) تکریم، تعظیم و بزرگداشت این روز بسیار بجاست، مرحوم «سیّد بن طاووس»، در اقبال، در تکریم و تعظیم این روز به خاطر ولادت شخص اوّل عالم امکان و سرور همه ممکنات حضرت نبىّ اکرم(صلى الله علیه وآله) سفارش بسیار کرده است.()
بنابراین، سزاوار است مسلمین با برپایى جشن ها و تشکیل جلسات، هرچه بیشتر با شخصیّت نبىّ مکرّم اسلام(صلى الله علیه وآله)، سیره و تاریخ زندگى او آشنا شوند و از آن، براى ساختن جامعه اى اسلامى و محمّدى بهره کامل گیرند.
همچنین یکسال قبل از هجرت رسول خدا(صلى الله علیه وآله)، در چنین شبى معراج آن حضرت صورت گرفت.(11)

روز هفدهم:
همان گونه که گفتیم مشهور میان علماى امامیّه آن است که روز هفدهم ربیع الأوّل، روز ولادت با سعادت رسول خدا حضرت محمّد بن عبداللّه(صلى الله علیه وآله) است و معروف آن است که ولادتش در مکّه معظّمه، واقع شده است، و زمان ولادتش هنگام طلوع فجر، روز جمعه، سنه عام الفیل بوده است.(12) (عام الفیل سالى است که ابرهه با لشکرش که بر فیل سوار بودند به قصد تخریب کعبه آمد، ولى همگى نابود شدند).
همچنین در چنین روزى در سال 83 هجرى قمرى، ولادت امام صادق(علیه السلام) واقع شده است و از این جهت نیز بر اهمّیّت این روز افزوده شده است.(13)
ماه ربیع الأوّل گرچه آغاز آن آمیخته با خاطره غم انگیز و اندوهبار شهادت امام حسن عسکرى(علیه السلام)است، ولى از آن جا که میلاد مبارک حضرت ختمى مرتبت رسول گرامى اسلام(صلى الله علیه وآله) مطابق روایت معروف، در هفدهم این ماه و طبق روایت غیرمعروف، در دوازدهم آن واقع شده و میلاد حضرت صادق(علیه السلام) نیز در هفدهم این ماه است، ماه شادى و جشن و سرور است.
از آن جا که هجرت پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله) که سرچشمه دگرگونىِ عمیق در جهانِ اسلام و عزّت و شوکت مسلمین شد، و همچنین داستان «لیلة المبیت» در این ماه واقع گردیده، و آغاز امامت پربرکت حضرت بقیة اللّه (ارواحنا فداه) همزمان با شهادتِ پدر بزرگوارش نیز مى باشد  در مجموع از ماههاى بسیار پربرکت و پرخاطره است، که سزاوار است، همه علاقه مندان مکتب اهل بیت(علیهم السلام) آن را ارج نهند و گرامى بدارند.

کانال تلگرام برای اطلاع رسانی اخبار موسسه و همین طور مطالب مهم تربیتی و اخلاقی

حدود یک ماهی میشه کانال تلگرام موسسه رو فعال کردیم به اسم موسسه قرآنی فداییان ولایت چون کانال یک طرفه است یه آی دی هم معرفی کردیم برای دریافت نظرات و پیشنهادات شما عزیزان هم درباره موسسه و هم درباره کانال تلگرام موسسه.

موفق باشید

آدرس کانال موسسه:

https://telegram.me/fadaeeane_velayat

آی دی برای دریافت نظرات:

modir_quran

لطفا اولش علامت @ یادتون نره!

نامه دوم امام خامنه ای خطاب به جوانان غربی

این دومین نامه است که رهبر معظم امام خامنه ای خطاب به جوانان غربی نوشته است.

متن مشروح نامه را در آدرس زیر بخوانید:

http://farsi.khamenei.ir/message-content?id=31536